christus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Christus

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien χριστός, khristós (« oint »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif christus christă christum christī christae christă
Vocatif christe christă christum christī christae christă
Accusatif christum christăm christum christōs christās christă
Génitif christī christae christī christōrŭm christārŭm christōrŭm
Datif christō christae christō christīs christīs christīs
Ablatif christō christā christō christīs christīs christīs

christus \Prononciation ?\

  1. Oint, qui a reçu l'onction.

Références[modifier le wikicode]

  • « christus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 302)

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

christus \Prononciation ?\ masculin

  1. Crucifix.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,8 % des Flamands,
  • 97,1 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]