cieban

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Same du Nord[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cieban ciebanat
Accusatif
Génitif
ciebana ciebaniid
Illatif ciebanii ciebaniidda
Locatif ciebanis ciebaniin
Comitatif ciebaniin ciebaniiguin
Essif ciebanin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne ciebanan ciebaneame ciebaneamet
2e personne ciebanat ciebaneatte ciebaneattet
3e personne ciebanis ciebaneaskka ciebaneaset

cieban /ˈt͡sie̯bɑn/

  1. Rongeur.
    • Mearkkašahttimus šaddoborriide Davvi-Fennosskandias gullet stuora njiččehasat (bohccot), unna njiččehasažat (ciebanat) ja boatkkahasat (mihttárat). — (researchgate.net)
      Les grands mammifères (rennes), les petits mammifères (rongeurs) et les insectes (?) font partie en Fennoscandie nordique des herbivores les plus notables.