ciupa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du radical *tep- (« frapper »)[1] qui donne aussi tep (« battement, pouls ») en tchèque, apparenté[1] à topór (« cognée, hache »), ciupać (« hacher, découper »), ciukać (« piquer, poignarder »), ciupaga (« pic, piolet »), au lituanien tepti (« étendre, recouvrir »), au latin tempus (« étendue, temps, tempe »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ciupa ciupy
Vocatif ciupo ciupy
Accusatif ciupę ciupy
Génitif ciupy ciup
Locatif ciupie ciupach
Datif ciupie ciupom
Instrumental ciupą ciupami

ciupa \t͡ɕu.pa\ féminin

  1. (Désuet) Terrier.
  2. (Argot) Petite pièce sombre.
  3. (Argot) Prison.
    • Ze wstydem zwierzyła się przyjaciółce, że jej mąż siedzi w ciupie.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. a et b « ciupa », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927