collectief

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin collectivum.

Adjectif [modifier le wikicode]

collectief \Prononciation ?\

  1. Collectif.
    • collectieve arbeidsovereenkomst
      convention collective
    • collectieve goederen
      biens collectifs
    • collectieve sector
      secteur semi-public et public
    • collectieve uitgaven
      dépenses pour la collectivité
    • collectief ontslag indienen
      donner sa démission collectivement

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Pluriel
collectieven

collectief \Prononciation ?\ neutre

  1. Collectif, groupe.
    • een collectief
      un collectif
  2. Nom collectif, collectif.

Synonymes[modifier le wikicode]

collectif

nom collectif

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]