Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) constares |
que (tú) constares |
que (vos) constares |
que (él/ella/ello/usted) constares |
que (nosotros-as) constares |
que (vosotros-as) constares |
que (os) constares |
(ellos-as/ustedes) constares |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) constares |
que (tú) constares |
que (vos) constares |
que (él/ella/ello/usted) constares |
que (nosotros-as) constares |
que (vosotros-as) constares |
que (os) constares |
(ellos-as/ustedes) constares |
Imparfait (en -se) |
que (yo) constares |
que (tú) constares |
que (vos) constares |
que (él/ella/ello/usted) constares |
que (nosotros-as) constares |
que (vosotros-as) constares |
que (os) constares |
(ellos-as/ustedes) constares |
Futur |
que (yo) constares |
que (tú) constares |
que (vos) constares |
que (él/ella/ello/usted) constares |
que (nosotros-as) constares |
que (vosotros-as) constares |
que (os) constares |
(ellos-as/ustedes) constares |
constares \ko(n)sˈta.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de constar.