Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) constasen |
que (tú) constasen |
que (vos) constasen |
que (él/ella/ello/usted) constasen |
que (nosotros-as) constasen |
que (vosotros-as) constasen |
que (os) constasen |
(ellos-as/ustedes) constasen |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) constasen |
que (tú) constasen |
que (vos) constasen |
que (él/ella/ello/usted) constasen |
que (nosotros-as) constasen |
que (vosotros-as) constasen |
que (os) constasen |
(ellos-as/ustedes) constasen |
Imparfait (en -se) |
que (yo) constasen |
que (tú) constasen |
que (vos) constasen |
que (él/ella/ello/usted) constasen |
que (nosotros-as) constasen |
que (vosotros-as) constasen |
que (os) constasen |
(ellos-as/ustedes) constasen |
Futur |
que (yo) constasen |
que (tú) constasen |
que (vos) constasen |
que (él/ella/ello/usted) constasen |
que (nosotros-as) constasen |
que (vosotros-as) constasen |
que (os) constasen |
(ellos-as/ustedes) constasen |
constasen \ko(n)sˈta.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de constar.