contignatio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de contignatus (« planchéié »), avec le suffixe -io.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif contignatio contignationēs
Vocatif contignatio contignationēs
Accusatif contignationem contignationēs
Génitif contignationis contignationum
Datif contignationī contignationibus
Ablatif contignationĕ contignationibus

contignatio \kon.tiɡˈnaː.ti.oː\ féminin

  1. (Architecture) Plancher, étage.
    • Sin autem officient trabes seu limina aut contignationes, de superioribus partibus aperiatur et ita inmittatur. Et ad summam ita est gubernandum, ut, ex quibuscumque partibus caelum prospici poterit, per ea fenestrarum loca relinquantur; sic enim lucida erunt aedificia. — (Vitruve, De architectura)
      Si le jour était arrêté par une poutre, un linteau, un plancher, il faudrait faire des ouvertures au-dessus des obstacles qu'il rencontre, et l'introduire par là; en un mot, il faut s'y prendre de manière que partout où le ciel pourra être vu à découvert, il y ait place pour des fenêtres : c'est ainsi qu'on aura des maisons bien éclairées. — (traduction)

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]