cuculus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’indo-européen commun *kuku (« coucou ») qui donne[1] κόκκυξ, kokkux en grec ancien, kukavica en slovène кукувица, kukuvitsa en bulgare, kukačka en tchèque, etc.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cuculus cuculī
Vocatif cucule cuculī
Accusatif cuculum cuculōs
Génitif cuculī cuculōrum
Datif cuculō cuculīs
Ablatif cuculō cuculīs

cucūlus masculin

  1. (Ornithologie) Coucou.
    • Avium nomina multa a sono vocis constat esse conposita: ut grus, corvus, cygnus, pavo, milvus, ulula, cuculus, graculus et cetera. — (Isidore, Etymologiarum libri XX, XII)

Variantes[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Paronymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage