currus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De curro (« courir »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | currus | currūs |
Vocatif | currus | currūs |
Accusatif | currum | currūs |
Génitif | currūs | curruum |
Datif | currūi ou currū |
curribus |
Ablatif | currū | curribus |
currus \Prononciation ?\ masculin
- Char, char de triomphe ; triomphe.
- quem ego currum cum tua laudatione conferrem? — (Cicéron)
- quel triomphe pourrais-je comparer à tes éloges?
- falcatus currus
- char armé de faux.
- quem ego currum cum tua laudatione conferrem? — (Cicéron)
- Attelage des chevaux qui traînent un char.
- (Agriculture) Charrue à roues.
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « currus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage