decus
:
Espéranto[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe deci | |
---|---|
Conditionnel | decus |
decus \ˈde.t͡sus\
- Conditionnel du verbe deci (intransitif).
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Île-de-France) : écouter « decus [Prononciation ?] »
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | decus | decora |
Vocatif | decus | decora |
Accusatif | decus | decora |
Génitif | decoris | decorum |
Datif | decorī | decoribus |
Ablatif | decorĕ | decoribus |
decus \Prononciation ?\ neutre
- Parure, ornement, beauté, charme, gloire, honneur.
- Psyche cum sua sibi perspicua pulchritudine nullum decoris sui fructum percipit. — (Apulée, M., 4)
- Psyché, avec toute son éclatante beauté, ne tire aucun avantage de son charme.
- Psyche cum sua sibi perspicua pulchritudine nullum decoris sui fructum percipit. — (Apulée, M., 4)
- (Sens moral) Le beau moral, action honorable, le devoir, l’honneur, la vertu.
- Verum decus in virtute positum est. — (Cicéron, Epistulae ad familiares [Lettres aux amis], 10)
- Le véritable honneur réside dans la vertu.
- Verum decus in virtute positum est. — (Cicéron, Epistulae ad familiares [Lettres aux amis], 10)
- (Au pluriel) Élite, les plus illustres, les aïeux renommés.
- Decus innuptarum. — (Catulle, 64, 78)
- La fleur (l’élite) des jeunes filles.
- Decus innuptarum. — (Catulle, 64, 78)
- (Au pluriel) Exploits, hauts faits.
- Multa belli decora. — (Liv., 3)
- Beaucoup d’exploits militaires.
- Multa belli decora. — (Liv., 3)
Variantes[modifier le wikicode]
- decor Pour des explications détaillées sur le rhotacisme en latin, voir « r » en latin.
Références[modifier le wikicode]
- « decus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage