deiz

Breton

Étymologie

Du moyen breton dez, issu du vieux breton ded, did.

Du moyen breton dez.

À comparer avec les mots dydd en gallois, dydh en cornique (sens identique).

Nom commun

Mutation	Singulier	Pluriel
Non muté	deiz	deizioù
Adoucissante	zeiz	zeizioù
Durcissante	teiz	teizioù

deiz masculin \ˈdɛj(s)\(pluriel deizioù \dɛj(z)jɔʊ\)

1. Jour.

Prononciation

• \ˈdɛj(s)\

Variantes orthographiques

• dez

Dérivés

• deiziad
• deiziadañ
• deiziadur
• deiziañ
• deiziata
• deiziataer

Composés

• bemdez
• deiz-ha-bloaz
• deiz-ha-deiz
• deizlevr
• demat
• demata
• devezh
• devezhiad
• devezhiañ
• devezhiata
• devezhiataer
• devezhour
• devezhourañ
• eizhtez
• fest-deiz
• feteiz
• gouloù-deiz
• hanterzeiz
• kreisteiz
• pemdez
• pemdeziek
• pemzektez
• tarzh-deiz