despicatus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De despicor (« mépriser, dédaigner »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif despicatus despicatūs
Vocatif despicatus despicatūs
Accusatif despicatum despicatūs
Génitif despicatūs despicatuum
Datif despicatūi
ou despicatū
despicatibus
Ablatif despicatū despicatibus

despicatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Dédain, mépris. Note : seul le datif est usité.
    • alicui despicatui esse.
      <être pour quelqu'un à mépris> = être un objet de mépris pour quelqu'un.
    • aliquem despicatui ducere.
      tenir quelqu'un pour méprisable.

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif despicatus despicată despicatum despicatī despicatae despicată
Vocatif despicate despicată despicatum despicatī despicatae despicată
Accusatif despicatum despicatăm despicatum despicatōs despicatās despicată
Génitif despicatī despicatae despicatī despicatōrŭm despicatārŭm despicatōrŭm
Datif despicatō despicatae despicatō despicatīs despicatīs despicatīs
Ablatif despicatō despicatā despicatō despicatīs despicatīs despicatīs

despicatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de despicor : méprisé, méprisant.
    • nobilissimos senum in curulibus primo ut deos venerati, deinde ut homines despicati interfecere — (Aur-Vict.)
      ils massacrèrent les plus illustres et les plus âgés d'entre les sénateurs assis sur leurs chaises curules, après les avoir d'abord vénérés comme des dieux, puis méprisés comme des hommes.

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]