echuje
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
echuje \ɛˈʃyːʒe\
- Troisième personne du singulier de l’irréel du verbe echuañ/echuiñ.
- — Lâret e oa, eme an itron, ecʼh echuje e vloaz pa ganje ar goukoug. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 271)
- — On avait dit, dit la dame, que son an(née) se terminerait quand le coucou chanterait.
- — Lâret e oa, eme an itron, ecʼh echuje e vloaz pa ganje ar goukoug. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 271)