en hon enep

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de locution prépositive [modifier le wikicode]

Personne Forme 1 Forme 2
1re du sing. em enep a-enep din
2e du sing. ez enep a-enep dit
3e masc. du sing. en e enep a-enep dezhañ
3e fém. du sing. en he enep a-enep dezhi
1re du plur. en hon enep a-enep dimp
ou a-enep deomp
2e du plur. en hocʼh enep a-enep deocʼh
3e du plur. en o enep a-enep dezho
ou a-enep dezhe
Impersonnel en enep a-enep deor

en hon enep \en‿ɔ̃n‿ˈẽː.nɛp\

  1. Première personne du pluriel de la préposition a-enep.
    • Mat eo, evelkent, ha daoust deoc'h da vezañ kemeret an armoù en hon enep, e rankan anzav ez oc'h un den leal hag ur soudard kalonek. — (Yeun ar Gow, Cʼhoar Soudard Kiberen, in Al Liamm, no 115, mars-avril 1966, page 124)
      C'est bon, cependant, et bien que ayez pris les armes contre nous, je dois avouer que vous êtes une personne loyale et un soldat courageux.