Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe enrabiar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) enrabiaren |
que (tú) enrabiaren |
que (vos) enrabiaren |
que (él/ella/usted) enrabiaren |
que (nosotros-as) enrabiaren |
que (vosotros-as) enrabiaren |
que (os) enrabiaren |
(ellos-as/ustedes) enrabiaren |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) enrabiaren |
que (tú) enrabiaren |
que (vos) enrabiaren |
que (él/ella/usted) enrabiaren |
que (nosotros-as) enrabiaren |
que (vosotros-as) enrabiaren |
que (os) enrabiaren |
(ellos-as/ustedes) enrabiaren |
Imparfait (en -se) |
que (yo) enrabiaren |
que (tú) enrabiaren |
que (vos) enrabiaren |
que (él/ella/usted) enrabiaren |
que (nosotros-as) enrabiaren |
que (vosotros-as) enrabiaren |
que (os) enrabiaren |
(ellos-as/ustedes) enrabiaren |
Futur |
que (yo) enrabiaren |
que (tú) enrabiaren |
que (vos) enrabiaren |
que (él/ella/usted) enrabiaren |
que (nosotros-as) enrabiaren |
que (vosotros-as) enrabiaren |
que (os) enrabiaren |
(ellos-as/ustedes) enrabiaren |
enrabiaren \en.raˈβja.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de enrabiar.