Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe exceptuar |
Subjonctif |
Présent |
que (yo) exceptúen |
que (tú) exceptúen |
que (vos) exceptúen |
que (él/ella/usted) exceptúen |
que (nosotros-as) exceptúen |
que (vosotros-as) exceptúen |
que (os) exceptúen |
(ellos-as/ustedes) exceptúen |
Imparfait (en -ra) |
que (yo) exceptúen |
que (tú) exceptúen |
que (vos) exceptúen |
que (él/ella/usted) exceptúen |
que (nosotros-as) exceptúen |
que (vosotros-as) exceptúen |
que (os) exceptúen |
(ellos-as/ustedes) exceptúen |
Imparfait (en -se) |
que (yo) exceptúen |
que (tú) exceptúen |
que (vos) exceptúen |
que (él/ella/usted) exceptúen |
que (nosotros-as) exceptúen |
que (vosotros-as) exceptúen |
que (os) exceptúen |
(ellos-as/ustedes) exceptúen |
Futur |
que (yo) exceptúen |
que (tú) exceptúen |
que (vos) exceptúen |
que (él/ella/usted) exceptúen |
que (nosotros-as) exceptúen |
que (vosotros-as) exceptúen |
que (os) exceptúen |
(ellos-as/ustedes) exceptúen |
Impératif |
Présent |
(tú) exceptúen |
(vos) exceptúen |
(usted) exceptúen |
(nosotros-as) exceptúen |
(vosotros-as) exceptúen |
(os) exceptúen |
(ustedes) exceptúen |
exceptúen \eks.θepˈtu.en\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de exceptuar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de exceptuar.