fanaticus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de fanum (« temple »), avec le suffixe -aticus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif fanaticus fanatică fanaticum fanaticī fanaticae fanatică
Vocatif fanatice fanatică fanaticum fanaticī fanaticae fanatică
Accusatif fanaticum fanaticăm fanaticum fanaticōs fanaticās fanatică
Génitif fanaticī fanaticae fanaticī fanaticōrŭm fanaticārŭm fanaticōrŭm
Datif fanaticō fanaticae fanaticō fanaticīs fanaticīs fanaticīs
Ablatif fanaticō fanaticā fanaticō fanaticīs fanaticīs fanaticīs

fanaticus \Prononciation ?\

  1. Fanatique, enthousiaste, inspiré par Dieu.
    • ut fanaticus, oestro Percussus, Bellona, tuo. — (Juv. 4, 123)
  2. Fanatique, possédé, emporté.
    • isti philosophi superstitiosi et paene fanatici. — (Cic. Div. 2, 57, 118)

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]