gokken

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’hébreu šahaq (« rire »), en passant par le yiddish tsechokken.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik gok gokte
jij gokt
hij, zij, het gokt
wij gokken gokten
jullie gokken
zij gokken
u gokt gokte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben gokkend gegokt

gokken \Prononciation ?\ intransitif

  1. Jouer, miser, parier.
    • hij gokt al jaren op de paardenracen
      ça fait des années qu’il joue au tiercé
  2. Deviner, hasarder.
  3. (Sens figuré) Prendre des risques, tenter le coup.
    • in het leven moet je durven gokken
      dans la vie il faut savoir prendre des risques

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,5 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]