hangen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : hängen

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De la fusion de deux verbes distincts :
  • du moyen néerlandais haen, du vieux néerlandais hān, du proto-germanique *hanhaną (transitif, irrégulier de classe 7).
  • du moyen néerlandais hangen, du vieux néerlandais hangon, du proto-germanique *hangijaną (intransitif, régulier de classe 3).

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik hang hing
jij hangt
hij, zij, het hangt
wij hangen hingen
jullie hangen
zij hangen
u hangt hing
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben hangend gehangen

hangen \ˈɦɑŋ.ə(n)\ transitif

  1. Pendre.

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]