hor boa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Composé de hor et de boa.

Forme de locution verbale [modifier le wikicode]

hor boa \Prononciation ?\

  1. Première personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif du verbe en devout/kaout, « avoir ».
    • Daou wele kloz hor boa, a ranke bezañ cheñchet kolo enno ur wech ar bloaz pa raemp “gweleoù nevez”, rak ar plouz, e-pad ur bloaz, a oa gouzizet kalz, daou-ugent kantvedmetr da nebeutañ. — (Goulven Jacq, Pinvidigezh ar paour, Al Liamm, 1977, p. 130)
      Nous avions deux lits clos dont nous devions changer la paille un fois par an quand nous faisions de "nouveaux lits", car la paille, en un an, baissait beaucoup, au moins quarante centimètres.
    • Ur miz a-raok, pa oamp tremenet dirak ar porzh-se, hor boa gwelet ur bern bagoù o tont da c’hronnañ hol lestr. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 43)
      Un mois auparavant, quant nous étions passés devant ce port-là, nous avions vu beaucoup de bateaux venir entourer notre navire.

Voir aussi[modifier le wikicode]