incogitatus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | incogitatus | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
Vocatif | incogitate | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
Accusatif | incogitatum | incogitatăm | incogitatum | incogitatōs | incogitatās | incogitată |
Génitif | incogitatī | incogitatae | incogitatī | incogitatōrŭm | incogitatārŭm | incogitatōrŭm |
Datif | incogitatō | incogitatae | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
Ablatif | incogitatō | incogitatā | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
incogitatus \Prononciation ?\
- Irréfléchi.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Inconsidéré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | incogitatus | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
Vocatif | incogitate | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
Accusatif | incogitatum | incogitatăm | incogitatum | incogitatōs | incogitatās | incogitată |
Génitif | incogitatī | incogitatae | incogitatī | incogitatōrŭm | incogitatārŭm | incogitatōrŭm |
Datif | incogitatō | incogitatae | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
Ablatif | incogitatō | incogitatā | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
incogitatus \Prononciation ?\
- Participe passé de incogito.
Références[modifier le wikicode]
- « incogitatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage