interpelleren
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | interpelleer | interpelleerde |
jij | interpelleert | |
hij, zij, het | interpelleert | |
wij | interpelleren | interpelleerden |
jullie | interpelleren | |
zij | interpelleren | |
u | interpelleert | interpelleerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | interpellerend | geïnterpelleerd |
interpelleren transitif
Anciennes orthographes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 87,9 % des Flamands,
- 72,0 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « interpelleren [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]