küll

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : kull

Azéri[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’arabe كل.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Nominatif küll
külllər
Accusatif küllü
küllləri
Génitif küllün
külllərin
Datif küllə
külllərə
Locatif külldə
külllərdə
Ablatif külldən
külllərdən

küll \kyll\ (voir les formes possessives)

  1. Entièreté, totalité.
    • Əgər sənin ağlından, bir hissə gizlindəsə,
      Kamil bir ağıl axtar, bu dünya əlindəsə
      Sənin bir üzvün оnun, küllündən kamil оlar,
      Küllün ağlı nəfs üçün, qırılmaz zəncir qalar.
      — (source à préciser → lire en ligne)

Notes[modifier le wikicode]

La double consonne finale d’un nom est normalement réduite au locatif et à l’ablatif du singulier et au pluriel ; hiss et küll font exception à cette règle qui, si elle leur était appliquée, les rendrait homophones avec his et kül ([1]).

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Estonien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe [modifier le wikicode]

küll Erreur sur la langue !

  1. Suffisamment.