karan
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Adjectif
[modifier le wikicode]karan \Prononciation ?\
- Beau, gentil.
mutil karan bat.
- un beau garçon.
Synonymes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]Forme de verbe
[modifier le wikicode]| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | karan |
| Adoucissante | garan |
| Spirante | cʼharan |
karan \ˈkɑː.rãn\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de karet, kariñ, karout.
Sane. — Ho mab a zo a oad ganen ha kement e karan anezan ma na garfen kaout den-all ebed nemedocʼh da skolia acʼhanon.
— (Yann-Vari Perrot, An aotrou Kerlaban, Brest, 1923, page 4)- Sane. — Votre fils est de mon âge et je l’aime tant que je ne voudrais avoir personne d’autre que vous pour m’instruire.
E korn va cʼhalon zo ur gleizenn
— (Anjela Duval, Karantez-vro, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 207)
’Baoe va yaouankiz he dougan
Rak siwazh, an hini a garen
Na gare ket ’r pezh a garan!- Au coin de mon cœur il y a une cicatrice
Je la porte depuis ma jeunesse
Car hélas, celui que j’aimais
N’aimait pas ce que j’aime !
- Au coin de mon cœur il y a une cicatrice
Forme d’adjectif
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kara \ˈka.ra\ |
karaj \ˈka.raj\ |
| Accusatif | karan \ˈka.ran\ |
karajn \ˈka.rajn\ |
karan \ˈka.ran\
- Accusatif singulier de kara.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Toulouse (France) : écouter « karan [Prononciation ?] » (bon niveau)