karig

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

karig \Prononciation ?\

  1. Insuffisant, rare, maigre.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée karig kariger karigst
Forme déclinée karige karigere karigste  
Forme partitive karigs karigers

karig \Prononciation ?\

  1. Parcimonieux, avare, mesquin.
  2. Maigre, chiche, insuffisant.
    • reizigers klagen over te karige stations
      les voyageurs se plaignent de gares manquant trop de confort

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,9 % des Flamands,
  • 96,1 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]