kleizhenn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Dérivé de kleizh, avec le suffixe -enn.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kleizhenn kleizhennoù
Adoucissante gleizhenn gleizhennoù
Spirante cʼhleizhenn cʼhleizhennoù

kleizhenn \ˈklɛj.zɛn\ féminin

  1. Cicatrice.
    • E korn va cʼhalon zo ur gleizenn
      ’Baoe va yaouankiz he dougan
      Rak siwazh, an hini a garen
      Na gare ket ’r pezh a garan
      [...] !
      — (Anjela Duval, Karantez-vro, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 207)
      Au coin de mon cœur il y a une cicatrice
      Je la porte depuis ma jeunesse
      Car hélas, celui que j’aimais
      N’aimait pas ce que j’aime
      [...] !

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]