koninklijk

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de koning (« roi »), avec le suffixe -lijk.

Adjectif [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée koninklijk koninklijker koninklijkst
Forme déclinée koninklijke blakoninklijkere koninklijkste  
Forme partitive koninklijks koninklijkers

koninklijk

  1. Royal.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,4 % des Flamands,
  • 96,4 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]