leksikografo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Composé de la racine leksikograf et de la finale -o (substantif).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif leksikografo
\lek.si.ko.ˈɡra.fo\
leksikografoj
\lek.si.ko.ˈɡra.foj\
Accusatif leksikografon
\lek.si.ko.ˈɡra.fon\
leksikografojn
\lek.si.ko.ˈɡra.fojn\

leksikografo \lek.si.ko.ˈɡra.fo\

  1. Lexicographe.
    • En la posta evoluo, la riĉiĝo de la leksika stoko okazis pro tio, ke parolantoj de la lingvo, kaj/aŭ la leksikografoj kiuj servis ilin, volis ŝtopi perceptatan truon en la radikaro. — (Wells, Lingvistikaj aspektoj de Esperanto 1978)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Sed evidente la leksikografoj havas gravan respondecon pri la normigo kaj la unuecigo de la lingvouzo. — (La Ondo de Esperanto, 2001-2004)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Toulouse (France) : écouter « leksikografo [Prononciation ?] » (bon niveau)

Références[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]