lezen
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
lezen \ˈleː.zɛn\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe lezel.
Anagrammes[modifier le wikicode]
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- À rapprocher de l'allemand lesen, de même sens.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | lees | las |
jij | leest | |
hij, zij, het | leest | |
wij | lezen | lazen |
jullie | lezen | |
zij | lezen | |
u | leest | las |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | lezend | gelezen |
lezen \leː.zǝː\ transitif & intransitif
- Lire.
- Het lezen.
- La lecture.
- Het lezen.
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,5 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « lezen [leː.zǝː] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « lezen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]