mactatus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Déverbal de macto.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | mactatus | mactatūs |
Vocatif | mactatus | mactatūs |
Accusatif | mactatum | mactatūs |
Génitif | mactatūs | mactatuum |
Datif | mactatūi ou mactatū |
mactatibus |
Ablatif | mactatū | mactatibus |
mactatus \Prononciation ?\ masculin
- Immolation, sacrifice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mactatus | mactată | mactatum | mactatī | mactatae | mactată |
Vocatif | mactate | mactată | mactatum | mactatī | mactatae | mactată |
Accusatif | mactatum | mactatăm | mactatum | mactatōs | mactatās | mactată |
Génitif | mactatī | mactatae | mactatī | mactatōrŭm | mactatārŭm | mactatōrŭm |
Datif | mactatō | mactatae | mactatō | mactatīs | mactatīs | mactatīs |
Ablatif | mactatō | mactatā | mactatō | mactatīs | mactatīs | mactatīs |
mactatus \Prononciation ?\
- Participe passé de macto.
Références[modifier le wikicode]
- « mactatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage