mandrouilhat

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Mutation Infinitif
Non muté mandrouilhat
Adoucissante vandrouilhat

mandrouilhat \mãn.ˈdru.ʎːat\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale mandrouilh-

  1. Mâchonner, mâchouiller.
    • Amañ, ouzh taol, e fell din mandrouilhat va zamm boued, evel ar gristenien all. — (Jarl Priel, An dakenn dour, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 64)
      Ici, à table, je veux mâchonner ma nourriture, comme tout le monde.
  2. Ruminer.
  3. Marmonner.
    • Hag an Tad Adam a gloz e zaoulagad e-keit ma kendalcʼh e vuzelloù da fiñval evel pa vefe o vandrouilhat gerioù latin. — (Jarl Priel, An eil sul goude ar Pantekost, in Al Liamm, no 103, mars - avril 1964, page 102)
      Et le Père Adam ferme les yeux tandis que ses lèvres continue à bouger comme s’il était en train de marmonner des mots latin.

Références[modifier le wikicode]