mentulatus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De mentula avec le suffixe -atus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mentulatus mentulată mentulatum mentulatī mentulatae mentulată
Vocatif mentulate mentulată mentulatum mentulatī mentulatae mentulată
Accusatif mentulatum mentulatăm mentulatum mentulatōs mentulatās mentulată
Génitif mentulatī mentulatae mentulatī mentulatōrŭm mentulatārŭm mentulatōrŭm
Datif mentulatō mentulatae mentulatō mentulatīs mentulatīs mentulatīs
Ablatif mentulatō mentulatā mentulatō mentulatīs mentulatīs mentulatīs

mentulatus \Prononciation ?\ (comparatif : mentulatior)

  1. (Sexualité) Membré.
    • Priapo mentulatior. Auct. Priap. 37

Références[modifier le wikicode]

  • « mentulatus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage