Aller au contenu

monimutkainen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Composé de moni plusieurs, beaucoup, maint ») et de mutkainen sinueux »).
Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif monimutkainen monimutkaiset
Génitif monimutkaisen monimutkaisten
monimutkaisien
Partitif monimutkaista monimutkaisia
Accusatif monimutkainen[1]
monimutkaisen[2]
monimutkaiset
Inessif monimutkaisessa monimutkaisissa
Illatif monimutkaiseen monimutkaisiin
Élatif monimutkaisesta monimutkaisista
Adessif monimutkaisella monimutkaisilla
Allatif monimutkaiselle monimutkaisille
Ablatif monimutkaiselta monimutkaisilta
Essif monimutkaisena monimutkaisina
Translatif monimutkaiseksi monimutkaisiksi
Abessif monimutkaisetta monimutkaisitta
Instructif monimutkaisin
Comitatif monimutkaisine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne monimutkaiseni monimutkaisemme
2e personne monimutkaisesi monimutkaisenne
3e personne monimutkaisensa
Nature Forme
Positif monimutkainen
Comparatif monimutkaisempi
Superlatif monimutkaisin

monimutkainen \ˈmoniˌmutkɑinen\

  1. Complexe, compliqué, sinueux, méandrant, méandré.

Forme d’adjectif

[modifier le wikicode]

monimutkainen \ˈmoniˌmutkɑinen\

  1. Accusatif II singulier de monimutkainen.