ocet

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin acetum[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

ocet \ɔʦ̑ɛt\ masculin inanimé

  1. (Cuisine) Vinaigre.
    • Jeśli dodasz trochę octu, galareta będzie smaczniejsza.

Dérivés[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • ocet sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références[modifier le wikicode]

  1. « ocet », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin acetum par l'intermédiaire d'une langue romane[1] → voir ocel.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ocet octy
Génitif octa oc
Datif octu octům
Accusatif ocet octy
Vocatif octe octy
Locatif oc
ou octu
octech
Instrumental octem octy

ocet \ɔtsɛt\ masculin inanimé

  1. (Cuisine) Vinaigre.
    • Ocet je potravinářská přísada a konzervační činidlo, jehož hlavní složkou je kyselina octová v koncentraci podle druhu octa od asi 4 do 18 %.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • ocet sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références[modifier le wikicode]

  1. Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001