odkupiciel

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de odkupić (« racheter »), avec le suffixe -el.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif odkupiciel odkupiciele
Vocatif odkupicielu odkupiciele
Accusatif odkupiciela odkupiciely
Génitif odkupiciela odkupiciely
Locatif odkupicielu odkupicielach
Datif odkupicielowi odkupicielom
Instrumental odkupicielem odkupicielami

odkupiciel \ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl\ masculin animé

  1. (Religion) Rédempteur.
    • Narodził się nam Zbawiciel.
      Jezus Chrystus Odkupiciel,
      w Betlejem, żydowskim mieście,
      z Panny Maryi czystej.
      — (Narodził się nam Zbawiciel)
      Le Sauveur nous est né.
      Jésus-Christ Rédempteur, etc.

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]