odmietať

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Slovaque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Temps / Mode Singulier Pluriel
Infinitif odmietať
Présent 1re odmietam odmietame
2e odmietaš odmietate
3e odmieta odmietajú
Futur Futur de byť + odmietať
Passé Masculin odmietal odmietali
Féminin odmietala
Neutre odmietalo

Impératif 1re odmietajme
2e odmietaj odmietajte
Participe présent actif odmietajúci
Participe passif odmietaný
Gérondif odmietajúc
Nom verbal odmietanie
Conjugaison complète

odmietať \ˈɔd.mi̯ɛ.tac\ transitif imperfectif (perfectif : odmietnuť)

  1. Refuser, décliner, rejeter.
    • odmietať akúkoľvek zodpovednosť
      décliner toute responsabilité

Références[modifier le wikicode]

  • odmietať dans les dictionnaires de l’Institut de linguistique Ľudovít Štúr