okulo

Espéranto

Étymologie

Du latin oculus.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	okulo \o.ˈku.lo\	okuloj \o.ˈku.loj\
Accusatif	okulon \o.ˈku.lon\	okulojn \o.ˈku.lojn\
voir le modèle

okulo \o.ˈku.lo\ mot-racine UV

1. (Anatomie) Œil.
   • Jen mia sekreto. Ĝi estas tre simpla: oni bone vidas nur per sia koro. La esenco estas nevidebla per okuloj. — (La Eta Princo, 1943)

Dérivés

Académique :

• okulharo (composition UV de racines) ^{PIVE, RV} : cil
• okulvitroj (composition UV de racines) ^{PIVE, RV} : lunettes

Autre :

• okulsigno

Voir aussi

• okulo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

• E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
• okulo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• okulo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine(s) ou affixe(s) "okul-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).
• Pour la réforme rejetée de 1895 : Tekstaro (dictionnaire en fin de page) [racines mod] : okl/o \ˈo.klo\ - okl/i \ˈo.kli\ (autre sans "ul")

Ido

Étymologie

De l’espéranto.

Nom commun

okulo \ɔ.ˈku.lɔ\

1. (Anatomie) Œil.