pafilego
Espéranto
Étymologie
- Substantif composé de la racine pafi (« tirer »), des suffixes -il- (« outil ») et -eg- (« superlatif »), et de la terminaison -o (« substantif ») .
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pafilego \pa.fi.ˈle.go\ |
pafilegoj \pa.fi.ˈle.goj\ |
Accusatif | pafilegon \pa.fi.ˈle.gon\ |
pafilegojn \pa.fi.ˈle.gojn\ |
pafilego \pa.fi.ˈle.ɡo\ composition UV de racines
- Canon.
- (Ekzercaro §38) Antaŭ nia militistaro staris granda serio da pafilegoj.
- Devant notre armée se tenait une grande série de canons
- (Ekzercaro §38) Antaŭ nia militistaro staris granda serio da pafilegoj.
Apparentés étymologiques
Académiques :
- pafi (mot-racine UV ) Modèle:eo-ss : tirer, faire feu
- pafo ( composition de racines de l’ekzercaro §40) Modèle:eo-ss : tir, coup de feu
- pafado ( Mot exemple fondamental de l’UV) Modèle:eo-ss : fusillade
- pafilo (composition UV de racines) Modèle:eo-ss : fusil
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « pafilego [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « pafilego [Prononciation ?] »
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- pafilego sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- pafilego sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "paf-il-eg-", racine "-o" dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (CUV, R1 de l’Akademio de Esperanto).