perfectus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien français[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Emprunt au latin perfectus.

Adjectif [modifier le wikicode]

perfectus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Hapax) Parfait.
    • Perfectus fud in caritet— (La Vie de saint Léger, ligne 33, Xe siècle)
      Il fut parfait en termes de charité.

Notes[modifier le wikicode]

  • La seule attestation de ce mot semble être dans la Vie de St Léger.

Latin[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif perfectus perfectă perfectum perfectī perfectae perfectă
Vocatif perfecte perfectă perfectum perfectī perfectae perfectă
Accusatif perfectum perfectăm perfectum perfectōs perfectās perfectă
Génitif perfectī perfectae perfectī perfectōrŭm perfectārŭm perfectōrŭm
Datif perfectō perfectae perfectō perfectīs perfectīs perfectīs
Ablatif perfectō perfectā perfectō perfectīs perfectīs perfectīs

perfectus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de perficio.