Aller au contenu

periaate

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif periaate periaatteet
Génitif periaatteen periaatteiden
periaatteitten
Partitif periaatetta periaatteita
Accusatif periaate[1]
periaatteen[2]
periaatteet
Inessif periaatteessa periaatteissa
Illatif periaatteeseen periaatteisiin
periaatteihin
Élatif periaatteesta periaatteista
Adessif periaatteella periaatteilla
Allatif periaatteelle periaatteille
Ablatif periaatteelta periaatteilta
Essif periaatteena periaatteina
Translatif periaatteeksi periaatteiksi
Abessif periaatteetta periaatteitta
Instructif periaattein
Comitatif periaatteine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne periaatteeni periaatteemme
2e personne periaatteesi periaatteenne
3e personne periaatteensa

periaate \ˈpe.riˌɑː.teʔ\

  1. Principe.
    • periaatteessa
      en principe
    • periaatteesta
      par principe

Prononciation

[modifier le wikicode]

Forme de nom commun

[modifier le wikicode]

periaate \ˈperiˌɑːteʔ\

  1. Accusatif II singulier de periaate.