Aller au contenu

physica

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du latin physica.

physica

  1. Physique.
Neutre substantivé de physicus physique ») : « les choses physiques », avec passage d’un collectif pluriel à un féminin singulier.
Ou, avec pour variante physice, directement emprunté au grec ancien φυσική, physikê.

Nom commun 1

[modifier le wikicode]
Cas Pluriel
Nominatif physica
Vocatif physica
Accusatif physica
Génitif physicōrum
Datif physicīs
Ablatif physicīs

physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique) neutre au pluriel uniquement

  1. Physique.
    • Quid igitur est? inquit; audire enim cupio, quid non probes. Principio, inquam, in physicis, quibus maxime gloriatur, primum totus est alienus.  (Cicéron, De finibus bonorum et malorum I, 17)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Nom commun 2

[modifier le wikicode]
Cas Singulier
Nominatif physică
Vocatif physică
Accusatif physicăm
Génitif physicae
Datif physicae
Ablatif physicā

physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique) féminin singulier

  1. Physique, sciences naturelles.
    • Non alia principia in Physica, quam in Geometria, uel in Mathesi abstracta, a me admitti, nec optari, quia sic omnia naturae phaenomend explicantur, et certae de iis demonstrationes dari possunt.  (René Descartes, Principia philosophiae, 1644)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Forme d’adjectif

[modifier le wikicode]

physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique)

  1. Nominatif et vocatif féminins singuliers ("-a" court), ablatif féminin singulier ("-ā" long), ainsi que nominatif, vocatif et accusatif neutres pluriels de physicus.
  • physica sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

[modifier le wikicode]