piepen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe [modifier le wikicode]
piepen intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | piep | piepte |
jij | piept | |
hij, zij, het | piept | |
wij | piepen | piepten |
jullie | piepen | |
zij | piepen | |
u | piept | piepte |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | piepend | gepiept |
- Gazouiller, pépier.
- Siffler.
- (Télécommunications) Biper quelqu’un.
- Couiner.
Synonymes[modifier le wikicode]
- siffler
- oiseau
- biper
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
- biper
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « piepen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]