probatus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif probatus probată probatum probatī probatae probată
Vocatif probate probată probatum probatī probatae probată
Accusatif probatum probatăm probatum probatōs probatās probată
Génitif probatī probatae probatī probatōrŭm probatārŭm probatōrŭm
Datif probatō probatae probatō probatīs probatīs probatīs
Ablatif probatō probatā probatō probatīs probatīs probatīs

probātus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de probo :
    1. Approuvé, estimé, probant.
      • Stilponem, Megaricum philosophum, acutum sane hominem et probatum temporibus illis accepimus. Hunc scribunt ipsius familiares et ebriosum et mulierosum fuisse, neque haec scribunt vituperantes, sed potius ad laudem; vitiosam enim naturam ab eo sic edomitam et conpressam esse doctrina, ut nemo umquam vinulentum illum, nemo in eo libidinis vestigium viderit. — (Cicéron, De fato)
        Stilpon, ce philosophe mégarique, était, à ce que l’on nous rapporte, un homme fort ingénieux, et jouissait, de son temps, d’une assez belle renommée. Nous pouvons voir, dans les propres écrits de ses amis, qu’il éprouvait une vive inclination pour le vin et les femmes ; et ce n’est pas pour le décrier qu’ils en parlent, mais plutôt pour le louer ; car ils ajoutent qu’il avait tellement dompté et subjugué cette nature vicieuse par la force de la discipline, que jamais homme au monde ne le surprit dans l’ivresse ou agité de mauvaises passions. — (Du Destin)
    2. Agréable, bienvenu.

Références[modifier le wikicode]