punteren
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Verbe 1: Dérivé de punt (« point») avec le suffixe -eren.
Verbe 2: Composé de punter (« barge») avec le suffixe -en.
Verbe 1
[modifier le wikicode]| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | punteer | punteerde |
| jij | punteert | |
| hij, zij, het | punteert | |
| wij | punteren | punteerden |
| jullie | punteren | |
| zij | punteren | |
| u | punteert | punteerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | punterend | gepunteerd |
puntéren transitif
- Pointiller.
- (Musique) Augmenter la valeur d’une note de la moitié.
Een gepunteerde noot.
- Une note pointée.
Anciennes orthographes
[modifier le wikicode]Synonymes
[modifier le wikicode]- pointiller
Verbe 2
[modifier le wikicode]| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | punter | punterde |
| jij | puntert | |
| hij, zij, het | puntert | |
| wij | punteren | punterden |
| jullie | punteren | |
| zij | punteren | |
| u | puntert | punterde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | punterend | gepunterd |
púnteren \Prononciation ?\ intransitif
- () Transporter en barge.
Vocabulaire apparenté par le sens
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- Pays-Bas : écouter « punteren [Prononciation ?] »