ranzig

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du néerlandais ranzig.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nature Terme
Positif ranzig
Comparatif ranziger
Superlatif am ranzigsten
Déclinaisons

ranzig \ʁant͡sɪç\

  1. Rance.
    • Pommes frites schwimmen in ranzigem Öl.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français rance avec le suffixe -ig.

Adjectif [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée ranzig ranziger ranzigst
Forme déclinée ranzige ranzigere ranzigste  
Forme partitive ranzigs ranzigers

ranzig \Prononciation ?\

  1. Rance.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,3 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]