rupieć

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du désuet rup apparenté à ropucha (« crapaud »), au tchèque roupy (« bêtise »)[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rupieć rupiecie
Vocatif rupieciu rupiecie
Accusatif rupieć rupiecie
Génitif rupieciu rupieci
Locatif rupieciu rupieciach
Datif rupieciowi rupieciom
Instrumental rupieciem rupieciami

rupieć \rupʲjɛ̇ʨ̑\ masculin inanimé

  1. Vieillerie, objet sans valeur.
    • Wyrzuć wszystkie rupiecie!
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « rup, rupie », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927