rzecznik

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de rzeczony, avec le suffixe -ik → voir řečník en tchèque.

Nom commun [modifier le wikicode]

rzecznik \ʐɛt͡ʂ.ɲik\ masculin animé (pour une femme, on dit : rzeczniczka)

  1. Orateur, porte-parole.
    • Rzecznik Praw Pacjenta, poza podjęciem działań własnych, może się też zwrócić do Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o podjęcie działań z zakresu ich kompetencji. — (Rzecznik Praw Pacjenta)

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • rzecznik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références[modifier le wikicode]