rzeczownik

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de rzeczowy (« de matière, de chose »), avec le suffixe -nik, calque du latin substantivus.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rzeczownik rzeczowniki
Vocatif rzeczowniku rzeczowniki
Accusatif rzeczownik rzeczowniki
Génitif rzeczownika rzeczowników
Locatif rzeczowniku rzeczownikach
Datif rzeczownikowi rzeczownikom
Instrumental rzeczownikiem rzeczownikami

rzeczownik \ʒɛˈʧ̑ɔvʲɲik\ masculin inanimé

  1. (Grammaire) Nom, substantif.
    • Zazwyczaj rzeczowniki stanowią podmioty zdań, ale mogą być również i dopełnieniami.
      En général, les noms sont les sujets des phrases, mais ils peuvent en être aussi le complément d'objet.

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • rzeczownik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références[modifier le wikicode]