scandalum

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien σκάνδαλον, skándalon (« piège placé sur le chemin pour faire trébucher »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif scandalum scandala
Vocatif scandalum scandala
Accusatif scandalum scandala
Génitif scandalī scandalōrum
Datif scandalō scandalīs
Ablatif scandalō scandalīs

scandalum \Prononciation ?\ neutre

  1. En latin ecclésiastique, ce sur quoi on trébuche, puis péché.
    • fili hominis viri isti posuerunt inmunditias suas in cordibus suis et scandalum iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam numquid interrogatus respondebo eis. — (Vulgate, Ezechiel, 14, 3)
      Fils de l’homme, ces gens-là portent leurs idoles dans leur cœur, et ils attachent les regards sur ce qui les a fait tomber dans l’iniquité. Me laisserai-je consulter par eux ?

Notes[modifier le wikicode]

Mot absent des dictionnaires de latin classique.