siva

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Siva, Şiva, Šiva, Śiva, sivá

Ifira-mele[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif numéral [modifier le wikicode]

siva \Prononciation ?\

  1. Neuf.

Inuktitut[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Latin Syllabaire
siva ᓯᕙ

siva \Prononciation ?\

  1. Biscuit.

Kotava[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

siva \ˈsiva\

  1. Mine, aspect.

Augmentatifs[modifier le wikicode]

Diminutifs[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • France : écouter « siva [ˈsiva] »

Références[modifier le wikicode]

  • « siva », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Romanche[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition [modifier le wikicode]

siva \Prononciation ?\

  1. Après.

Notes[modifier le wikicode]

Forme et orthographe du dialecte surmiran.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • Gion Peder ThöniRumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969

Same du Nord[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne sivvan sivvame sivvamet
2e personne sivat sivade sivadet
3e personne sivas sivaska sivaset

siva /ˈsivɑ/

  1. Génitif singulier de sivva.
  2. Accusatif singulier de sivva.

Anagrammes[modifier le wikicode]